Nicaragua!

Forrige fredag kom vi oss t Nicaragua etter en evig lang busstur fraa el tunco beach i el salvador. Turen tok 13 timar som er nok i en bil uten hauestotte! mange grenseovergangar og usakelige stopp fraa div politi og forkynnerfolk som sku ha litt ekstra peng, men vi slapp unna med aa sei "no habla espanol" sjol om "un dollar" inkl fingerspraak strengt tatt ikkje er saa vanskelig aa fatte..

anyways; vi reiste ut t isla de ometepe paa lordagen- faktisk verdens storste oy som ligge i en innsjo! vi kom t havnebyen og sku egentlig reise rett vidare t playaen etter en rask lunsj, men saa blei vi der plutselig to netter:) under lunsjen saag vi en plakat om at d sku vere en jazzfestival i byen den dagen-saa vi tenkte vi sku vere spontane og prove t. Det sku vise seg at festivalen som sku vere i "parcue central" ikkje var der..men seinare horte vi noke jazz-aktig musikk fraa et bygg! musikken var (u)organisert kaos; 20 lokale menn paa scena samtidig med kvart sitt 50aar gamle instrument som spelte ivei utan samspel! men det skal seiast at siste gruppa (av tre) faktisk spelte noko som likna paa jazz- eit internasjonalt band med litt meir peiling:)

paa sondagen kom vi pakka og klare ned t kaia for aa ta buss vidare, men ingen av dei lokale visste naar det gikk buss og om det i det heile tatt gikk buss- det var jo sondag! saa mens vi gikk litt raadville i gatene og ikkje visste heilt ka vi sku ta oss te, motte vi ein kul smaagal mann som dreiv cafe/dog rescue center/sjolutnemnt moralist i byen, som lurte paa om vi kunne hjelpe han aa bake sjokoladekake! saa vi var nok en gang spontane- det blei en super dag med henging paa "Yogis" (kafeen var oppkalt etter eine hunden); vi baka (Kaka blei veldig god), vaska litt, gikk tur med mannen og Yogis og saag film der paa kvelden. Sistnemnte var ekstra digg sia vi ikkje hadde sett tv sia flyet t cuba.

Paa mandag kom vi oss omsider avgaarde t playa santo domingo- oyas mest populere strand. D sku vise seg at d ikkje var noke strand no sidan vatnet er paa det hogaste no pga slutten av regntida. Men det funka fint med avslapping i hengekoye (sjol om det berre blir soling framme). Vatnet var deilig- sjol om vi ikkje vaaga oss saa langt ut for det er faktisk ferskvannshaiar i sjoen (som kan bli opptil fem meter lange!). Etter to slakke dagar i koya kom vi oss t aa leige syklar- vi fekk terrengsyklar og det med god grunn! Veistandaren gjorde det ikkje nett behagelig for stumpen. Vi sykla ti km t en by (som var et par hus og en restaurant)bada i en time, aat og begynte paa en litt smertefull tur tebake. Eg klarte aa skaffe meg nye fine blaamerker (veldig nogd med d etter at blaamerka fraa surfinga begynner aa bleikne) etter aa velte i to av tre oppoverbakkar paa vei heim (eg sutra litt).

Torsdag bar det tilbake til granada. Etter ferja hoppa vi paa en buss som dei sa sku til granada. Men, den skulle sjolvsagt til Managua- saa vi blei slept av i meir eller mindre gokk der vi sku vente paa en buss til granada. Det endte med at vi skvisa oss inn i en liten rod minimoped slash bil paa tre hjul. Vi kom oss trygt fram:) Torsdag og fredag provde vi aa kose oss ihjel sia det plutselig var svaert naert at Kristine sku forlate oss t fordel for Jarle og Australia. No har Kristine reist, som vi syns er veldig rart(plutselig var reisefolget redusert med 33%) og trist, men vi skal nok klare oss!

I maarra skal Rigo (legen vi har maila med)plukke oss opp og vi skal kjore til Leon. Paa mandag skal vi fikse litt papir og slikt til og paa tirsdag skal vi begynne aa jobbe paa sjukehuset i Leon! det blir veldig spennande og skummelt:) vi gledar oss:)

Fraa no av blir det bloggoppdatering fraa Kristine i Australia og oss her i sentral amerika- so don´t get confused!

Hasta luego!